庆余年之我是范闲的舅舅
庆余年之我是范闲的舅舅最新章节：
那姚瑾闻言不由得睁大了眼睛，又是震惊又是羞愤：“不可能！换个地方扎！”
下一刻，杨云帆抬起头来，他漆黑的眼眸之，阴郁之色越发的浓郁了，如乌云一般化不开
宗寻剑圣忍不住出声道：“主人，其实你不用那么麻烦
即便没有欧阳奎山召集，金发青年也打算出来兴师问罪
司徒慧兰与摄影师并身走出楼门，互相道了句“路上小心
“我给你这个权利，你最适合去面试了，去吧
简直，岂有此理！“寿星前辈，你徒弟命薄，若娶了我，恐怕活不过三天！”
最终要的一点事，杨毅云发现只要他愿意，还能将别人的意念拉进莲子空间去
没想到，橘仙子听了竟然一蹦三尺高，显然，它很高兴听到杨云帆这么称呼它
片刻后，他双眼缓缓睁开，眼眸中闪过些许复杂之色，沉吟良久后，才开口说道：
庆余年之我是范闲的舅舅解读：
nà yáo jǐn wén yán bù yóu de zhēng dà le yǎn jīng ， yòu shì zhèn jīng yòu shì xiū fèn ：“ bù kě néng ！ huàn gè dì fāng zhā ！”
xià yī kè ， yáng yún fān tái qǐ tóu lái ， tā qī hēi de yǎn móu zhī ， yīn yù zhī sè yuè fā de nóng yù le ， rú wū yún yì bān huà bù kāi
zōng xún jiàn shèng rěn bú zhù chū shēng dào ：“ zhǔ rén ， qí shí nǐ bù yòng nà me má fán
jí biàn méi yǒu ōu yáng kuí shān zhào jí ， jīn fà qīng nián yě dǎ suàn chū lái xīng shī wèn zuì
sī tú huì lán yǔ shè yǐng shī bìng shēn zǒu chū lóu mén ， hù xiāng dào le jù “ lù shàng xiǎo xīn
“ wǒ gěi nǐ zhè gè quán lì ， nǐ zuì shì hé qù miàn shì le ， qù ba
jiǎn zhí ， qǐ yǒu cǐ lǐ ！“ shòu xīng qián bèi ， nǐ tú dì mìng bó ， ruò qǔ le wǒ ， kǒng pà huó bù guò sān tiān ！”
zuì zhōng yào de yì diǎn shì ， yáng yì yún fā xiàn zhǐ yào tā yuàn yì ， hái néng jiāng bié rén de yì niàn lā jìn lián zi kōng jiān qù
méi xiǎng dào ， jú xiān zi tīng le jìng rán yī bèng sān chǐ gāo ， xiǎn rán ， tā hěn gāo xìng tīng dào yáng yún fān zhè me chēng hū tā
piàn kè hòu ， tā shuāng yǎn huǎn huǎn zhēng kāi ， yǎn móu zhōng shǎn guò xiē xǔ fù zá zhī sè ， chén yín liáng jiǔ hòu ， cái kāi kǒu shuō dào ：
